Szosą Podnóżami Tatr Zachodnich

Wygodna i interesująca krajobrazowo trasa samochodowa łącząca wyloty dolin polskich Tatr Zachodnich. W węzłach turystycznych przystanki. Do wylotu Dol. Kościeliskiej (7 km) autobusy PKS kursują w sezonie co pól godziny, w głąb Doi. Chochołowskiej (13,5 km) 3-4 kursy dziennie. Wzdłuż trasy osiedla z ruchem pieszym na jezdni. Nr drogi K-30. Z centrum Zakopanego wyjazd wg opisu d. 6 ul. Kościeliską, przechodzącą dalej w ul. Skibówki. Po prawej płynie wśród zieleni kręta Cicha Woda. Na pd. ciągną się lesiste regle, pocięte w poprzek dolinkami, w górze nad nimi wylania się majestatyczna grań Giewontu (1894 m). Zaczyna się obszar wsi Kościelisko (opis d. 2). 3 km Krzeptówka (900 m). W lewo odłącza się d. 19 do tzw. chałupy Sabały i w Doi. za Bramką. Od dalszego ciągu szosy w prawo odbiega boczna droga (1,2 km) do dawniejszego sanatorium przeciwgruźliczego B. i K. Dłuskich, zbudowanego w l. 1899-1902, a w r. 1927 przejętego przez wojsko. K. Dłuski był lekarzem i znanym działaczem socjalistycznym, B. Dłuska — siostrą M. Skłodowskiej-Curie, która tu niekiedy gościła. Obecnie WDW. Szosa wydostaje się na otwarty teren i podchodzi do stóp gór, wginaijąc się ostrym lukiem w wylot Doi. Małej Łąki (3,7 km — d. 54). 4 km Gronik (945 m). Przyst. PKS obsługujący m. in. Doi. Małej 25b Łąki (300 m). Spory obecnie przysiółek był niegdyś gniazdem rodowym zbójników Matejów. Z prawej kompleks drewnianych will zbudowanych w 1. 1936-37 wg proj. S. Meyera, jako obóz Światowego Zw. Polaków z Zagranicy, który urządzał tu zgrupowania młodzieżowe zw. „kadrówkami”. Obecnie ośrodek kondycyjno-wypoczynkowy dla lotników z nowoczesnymi urządzeniami sportowymi. Gościniec biegnie dalej lesistymi podnóżami Hrubego Regla (1339 m), wchodząc na niski i ledwie zaznaczony w terenie dział wodny między dorzeczami Białego i Czarnego Dunajca. W lewo odłącza się d. 53. 6 km Nędzówka (955 m). Przysiółek należący do Kościeliska, powstały w 2 poł. w. XIX na polanie tej nazwy. Miejsce rodzinne znanego poety góralskiego, S. Nędzy-Kubińca (1897). To tutaj zapewne mieszkał bohater „Legendy Tatr” — „Janosik Nędza Litmanowski, hetman zbójecki z Nędzowego Gronika w Polanach”. Ładne widoki na rozciągnięte na pn. Pasmo Gubałowskie, w lesistej kopie Palenicy (1198 m) osiągające swe maksymalne wzniesienie. —— Szosa zniża się łagodnie równolegle do podnóży Małego Regla (1140 m), dźwigającego się wzwyż piękną 200-metrową uboczą. 7 km Kiry (927 m). Rozbudowujące się osiedle letniskowe u wy- 25c lotu Doi. Kościeliskiej (d. 40), leżące po obydwu stronach Kirowej Wody. Restauracja „Harnaś”, sklepik, postój dorożek. Za mostem przystanki PKS oraz parking strzeżony. Opis szczegółowy d. 40a. Dalsza trasa przecina zabudowaną już dziś polanę Kirę Leśnicką, a następnie pas lasu, za którym rozciąga się rozległy kompleks polan zw. Białym Potokiem (wiosną *krokusy). W lewo odchodzi d. 27. 6 km: w prawo droga leśna na Polanę Rogoźniczańską, na której znajduje się letnie obozowisko TPN (III kat. — 80 miejsc, kuchnia turystyczna). Szosa biegnie w poprzek wielkiej równi powstałej z osadów rzecznych — głównie w okresie wzmożonej aktywności wód podczas ostatniego zlodowacenia. Na pn. zach. widać lesiste garby Przysłopu (llóLm)^i Magury Witowskiej (1233 m), tworzące zach. kontynuację Pasma Gubałowskiego. 9 km Roztoki (890 m). Grupa domów w widłach Kirowej i Siwej Wody, 250 m niżej łączących się w rzekę Czarny Dunajec. Przyst. PKS, sklepik. Za mostem na Potoku Lejowym rozdroże. Szosa K-30 biegnie w dotychczasowym kierunku jako d. 2 (do Chochołowa stąd niespełna 10 km). Nasza trasa skręca pod ostrym kątem w lewo i wiedzie ku pd. zach. wg opisu d. 30a. 10 km Siwa Polana. 11 km lesisty wylot Doi. Chochołowskiej (925 m). Od wsch. dołącza się d. 27b. Szosa biegnie dnem doliny, ciągle na lewo od potoku. 5 km Huciska (985 m). Końcowy przyst. PKS. Zakaz dalszego wjazdu wszelkimi pojazdami mechanicznymi. Parkowanie na poboczach drogi, parking ma powstać w najbliższych latach. Do schroniska PTTK pieszo d. 30c — 1.15 godz.